در سال ۱۳۲۰ در خانواده متدین و مذهبی فرزندی پا به عرصه جهان گذاشت که بعدها به به عنوان یکی از پیشکسوتان فرهنگی استان اصفهان شناخته شد و با انتخاب  شغل معلمی کارنامه درخشانی در زندگی خود رقم زد پدر گرامی‌اش نام او را هوشنگ گذاشت این سومین پسر خانواده بود که برادر ارشد ایشان حاج رضا و برادر دوم ایشان حاج بهرام مصدق بود وی از پیشکسوتان فرهنگی استان بود تولد این کودک همزمان بود با اشغال کشور عزیزمان ایران از روس‌ها و انگلیسی‌ها بودپدرا نتخاب مدرسه کیان راجهت تحصیل خود انتخاب نمودو تا سال ششم را در این  دبستان ازدبیران و معلمان مدرسه کسب فیض  نمود همزمان با ورود به دبیرستان نظام وفا که بنیانگذار آقای نواب بودکارنامه درخشان دیگری در زندگی او ورق خورد( اقای نواب تعریف می‌کرد من با کمک دانش آموزان خشت‌های این مدرسه را جهت ساخت حمل می کردیم )و در بعد از انقلاب اسلامی این دبیرستان به نام معلم شهید یاوری تغییر نام پیدا کرد هوشنگ در سال 1333 وارد دبیرستان نظام وفا  شدایشان تعریف می‌کرد سال 1337  اینجانب موفق به ورود به دانشرای مقدماتی اصفهان شدم و در سال ١٣٣٩ دیپلم خود را گرفته و به استخدام آموزش و پرورش درآمدم و مدت ۵ سال از بهترین سال‌های زندگی خود را در روستاهای طالخونچه' قمبوان  مشغول خدمت وتدریس به نونهالان این منطقه    شدم    تا اینکه باالطاف خداوندو تلاش و کوشش در سال ۱۳۴۴ وارد دانشگاه اصفهان شدم ودر رشته تاریخ  درسال 1348مدرک لیسانس خود را گرفتم در ان زمان  داشتن مدرک لیسانس اعتبار خاصی داشت و کمتر دانش آموز ی توانایی سپری نمودن و ورود به دانشگاه را داشت واز اساتید بسیار بزرگواری در دانشگاه اصفهان ها کسب فیض نمودم در سال 1348پس از اخذ لیسانس مدیریت دبیرستان کاوه            اسفر جان به عهده اینجانب سپرده شد وسپس دبیری دبیرستان آذر میدخت و نظام وفا از  مدارسی بود که مدتی  در آنجا خدمت نمودم انتقال به مرکز استان اصفهان از خاطرات بسیار خوب  من بودشوق به تحصیل همیشه در وجودم شعله وربود آشنایی با فرهنگیان استان اصفهان چهره‌های شاخص استان ۳۰ سال خدمات شایسته و کارنامه خود به جا گذاشت و باکوله باریاز تجربه به بازنشستگی نایل شدم استاد مصدق از دبیران خوش ذوق و با ادب و متانت قابل وصفی می باشد و یاد و خاطره ایشان همیشه در اذهان و حافظه فرهنگیان و دانش آموزان این مرز و بوم جاودانه خواهد بود وی تربیت بیش از هزار نفر دانش اموز را در کارنامه خود به یادگار دارد

 زبوسیدنی‌های این روزگار یکی هم بود دست آموزگار